Muzyka od lat zapisywana była na różnego rodzaju nośnikach, które umożliwiały ponowne jej odtwarzanie. Początkowo były to płyty gramofonowe, zwane także popularnymi winylami. Pierwsze powstały jeszcze w roku 1887 w USA. Aby móc ich używać niezbędny był odtwarzacz, czyli gramofon. Następnie pojawiły się kasety magnetofonowe. Zostały one opracowane w 1963 roku przez firmę Philips. By odtwarzać muzykę z takich nośników konieczne było posiadanie magnetofonu.
Później pojawiły się płyty kompaktowe, określane też jako CD. Za ich produkcję odpowiedzialne były koncerny Philips i Sony. Pierwszy raz płyt kompaktowych użyto w latach 70. XX wieku. Wyróżniały się stosunkowo dużą pojemnością jak na tamte lata. Na płycie można było nagrać aż 74 minuty dźwięku. Do odtwarzania muzyki z CD niezbędne były i są komputery z napędem lub odtwarzacze CD. Obecnie zaobserwować można spadek sprzedaży nośników z muzyką, są one wypierane przez kupowanie plików na platformach muzycznych w sieci. Mimo to, każdy artysta, zarówno polski, jak i zagraniczny, decyduje się na prezentację nowych dokonań właśnie na płycie CD. Zaobserwowano także powrót do płyt gramofonowych, głównie na użytek kolekcjonerski.