Sprzęt satelitarny - jak wybrać najlepszy?

Niektórzy czytają książki, inni podróżują, jeszcze inni śledzą co dzieje się na świecie z pozycji swojego wygodnego fotela. Telewizja satelitarna nad tradycyjną ma tą przewagę, że umożliwia oglądanie setek zagranicznych kanałów telewizyjnych transmitowanych z najdalszych zakątków świata. Dzięki temu możesz osłuchać się w ciekawych językach i obejrzeć programy, które nigdy nie zostałyby wyemitowane w polskiej telewizji.

Każdy podstawowy zestaw satelitarny musi składać się z elementów takich jak:

• czasza antenowa,
• konwerter,
• tuner satelitarny.

Zestaw taki stanowi niezbędne minimum umożliwiające ściąganie sygnału telewizji satelitarnej. Poniżej szczegółowy opis wszystkich elementów.

Czasza antenowa - jak wybrać najlepszą?

Służy do bezpośredniego odbierania i skupiania sygnału programów satelitarnych w środkowej części urządzenia nazywanej ogniskiem.

Dokonując wyboru powinniśmy zwrócić uwagę na kilka czynników. Zastanówmy się jaką wielkość powinna mieć odpowiednia dla nas czasza. Im większa, tym silniejszy daje sygnał, przez co zapewniony jest dobry odbiór podczas złych warunków atmosferycznych, takich jak śnieg czy deszcz.

Możemy napotkać jednak na problemy związane z miejscem do montażu oraz jego specyfiką (np. balkon).

Powinniśmy również zastanowić się jaki materiał będzie spełniał nasze oczekiwania oraz jaką kwotę będziemy w stanie przeznaczyć na zakup tego elementu.

Wielkość
Na rynku spotkać można anteny o wielkościach od 60 do 120 cm. Powinniśmy wiedzieć, że nie wszędzie w Polsce sygnał telewizji satelitarnej jest jednakowo silny. Zachodnia część kraju umożliwia uzyskanie lepszego sygnału, niż wschodnie rejony.

Weźmy to pod uwagę, decydując się na daną wielkość czaszy. Za optymalną dla naszego kraju wielkość czaszy uznaje się modele o średnicy 85 cm. Możliwe jest jednak używanie nieco większych modeli, szczególnie w Polsce wschodniej. Pamiętajmy, ze im większa średnica, tym cięższa czasza, a tym samym wymagane jest lepsze mocowanie i bardziej solidna baza do przytwierdzenia zestawu.

Materiał
Największy wpływ na żywotność, ale też na cenę danej czaszy, ma materiał z którego została ona wykonana. Najczęściej spotykanymi surowcami są: blacha stalowa, blacha aluminiowa, tworzywo sztuczne oraz stopy metali.

Blacha stalowa to najpopularniejszy, ale jednocześnie najcięższy budulec czasz. Z racji swojej specyfiki, modele takie pokryte są dodatkowymi składnikami zapewniającymi lepszą ochroną przed warunkami atmosferycznymi. Do najpopularniejszych zaliczamy cynk, miedź lub tworzywa sztuczne. Czasze stalowe cechują się największą wagą, szybką korozją, ale też najniższą ceną.

Blacha aluminiowa jest znacznie bardziej odporna na korozję. Czasze wykonane z aluminium są nieco droższe, ale też lżejsze i bardziej żywotne.

Tworzywa sztuczne są najdroższe. Cechują się stuprocentową odpornością na niekorzystne warunki atmosferyczne, nie korodują, dają zbliżone efekty odbioru jak czasze aluminiowe.

Stopy metali to budulce umożliwiające osiąganie przez czasze dobrych parametrów technicznych oraz ich trwałość. Stosowane są głównie przez skandynawskich producentów. Najpopularniejszym stopem wykorzystywanym do produkcji jest żeliwo.

Typy
Rozróżniamy dwa rodzaje czasz satelitarnych: paraboliczne oraz offsetowe.

Anteny offsetowe są obecnie najpopularniejszymi modelami. Niemal całkowicie wyparły one z rynku czasze paraboliczne.

Cechują się pionową pozycją płaszczyzny czaszy, dzięki czemu są łatwiejsze do zamocowania. Rozwiązanie to wyeliminowało kilka problemów typowych dla czasz parabolicznych, takich jak gromadzenie się śniegu czy wody na samym lustrze anteny.

W przypadku takich modeli konwerter nie zasłania wiązki satelity, więc możemy uzyskać lepszą jakość odbieranego sygnału niż w przypadku modeli parabolicznych o takiej samej średnicy. Kolejna zaletą jest również możliwość łatwiejszego mocowania, maszt mocujący jest bowiem znacznie krótszy niż w antenach parabolicznych.

Anteny paraboliczne swój okres świetności przeżyły kilka lat temu i obecnie przeszły już do lamusa. Wyparte zostały przez czasze offsetowe, które znacznie potaniały stając się ogólnodostępnymi. Cechują się centralnie umocowanym konwertorem, który aby spełniał swoje właściwości, musi być skierowany jak najbardziej pionowo.

Łączy się to z kilkoma utrudnieniami. Pojawiają się one już w momencie montażu, szczególnie gdy wybranym przez nas do tego miejscem jest ściana budynku. Modele takie potrzebują solidnego mocowania oraz długiego wysięgnika, który jednocześnie wpływa na większą wagę samego urządzenia.

Kolejnym utrudnieniem jest kumulująca się w czaszy woda lub śnieg. Ma to bowiem niemały wpływ na jakość sygnału oraz na szybszą korozję materiału.

Czym kierować się przy wyborze konwertera?

Jest to część leżąca w środkowej części anteny (w tzw. ognisku). Konwerter ma za zadanie odbieranie, przetwarzanie i wzmacnianie sygnału satelitarnego o zakresie 10,7-11,7 i 11,7 – 12,75 GHz. w zakres pierwszej pośredniej częstotliwości satelitarnej (950-2150 MHz). Sygnał ten przesyłany jest następnie dalej do tunera.

Podstawowe parametry

Zwróćmy uwagę na ważne kwestie takie jak:

• wykonanie - obudowa konwertera powinna składać się z tworzywa o wysokiej jakości zapewniającego pełną hermetyczność.
• poziom szumów jaki wnosi konwerter do układu (oznaczany jako LNB). Standardem jest obecnie 0.3-0.1 dB – im mniejszy współczynnik, tym lepiej.
• wzmocnienie – standard to 50-65 dB. Im większa wartość wzmocnienia, tym lepiej,
• sygnał wejściowy Imput z lustra anteny satelitarnej (GHz). Najpopularniejszymi zakresami są 10,7-11,7 GHz (polaryzacja pozioma i pionowa), 11,7-12,75 – polaryzacja pozioma i pionowa. Pamiętajmy, że im szerszy zakres, tym lepiej.
• sygnał wyjściowy Output (MHz). Najpopularniejsze są zakresy 950-1950 MHz (polaryzacja pozioma) 1100 – 2150 MHz (polaryzacja pionowa).
• częstotliwość generatora L.O. FREQ (GHz) dla 10,7-11,7 wynosi ona 9,75 GHz, dla 11,7-12,75 natomiast 10,6GHz.

Rodzaje konwerterów

Na rynku dostępnych jest kilka rodzajów tego urządzenia. Najpopularniejsze to:

Konwertery pełno-zakresowe, czyli Full band, pracują w dwóch polaryzacjach oraz dwóch zakresach. Ich cechą charakterystyczną jest to, że potrafią obsługiwać tylko jeden odbiornik satelitarny, który steruje jego pracą. By podłączyć dodatkowe urządzenie należy dodać tzw. przelotkę konwertorową, ewentualnie specjalny rozdzielacz.

Zakresy działania (polaryzacja pionowa/napięcie):

• 10,7–11,75 GHz / 14V
• 11,75–12,75 GHz / 14V
• 10,7–11,75 GHz / 18V
• 11,75–12,75 GHz / 18V

Konwerter podwójny, czyli Twin, zawiera w jednej obudowie układ elektroniczny, który umożliwia niezależny przepływ sygnału równolegle dla dwóch odbiorników.

Konwerter poczwórny (Quard) to jedno urządzenie, które zawiera w sobie cztery konwertory pełnozakresowe. Dzięki temu możliwe staje się obsługiwanie czterech odbiorników w tym samym czasie.

Konwerter Unicable działa podobnie do konwertera Quard, jednak umożliwia przesyłanie sygnału satelitarnego po jednym kablu. Istnieje kilka wersji tego konwertera: mogą one obsługiwać 4 odbiorniki na jednym kablu, mogą też dodatkowo obsługiwać urządzenie, które nie ma technologii pozwalającej na działanie na unicable. Niektóre urządzenia sumują też dodatkowo sygnał z anteny naziemnej.

Konwerter Dual umożliwia jednoczesny przepływ sygnału dla ośmiu odbiorników.

Jaki tuner satelitarny wybrać?

To urządzenie, które ma za zadanie odbieranie sygnału z konwertera i przetwarzanie a następnie wysyłanie go do odbiornika TV. Rozróżnić możemy tunery analogowe oraz cyfrowe. Modele analogowe niemal zupełnie zostały wyparte już przez coraz tańsze tunery cyfrowe.

Istnieją dwie drogi nabycia tunera: osobisty zakup urządzenia lub zakupienie tunera od operatora telewizji cyfrowej. To drugie rozwiązanie wydaje się być prostsze, jednak nadal wiele osób decyduje się na samodzielny wybór urządzenia. Decydując się na indywidualny zakup tunera możemy odbierać bowiem za darmo kanały niekodowane (czego nie umożliwiają nam urządzenia dodawane do telewizji sat.)

Na co zwrócić uwagę wybierając tuner?

Po pierwsze powinniśmy zastanowić się na jakim standardzie obrazu nam zależy. Mamy do wyboru SD (Standard definitione), który służy do odbioru kanałów nadawanych w standardowej rozdzielczości oraz HD do obrazów wysokie rozdzielczości.

Zwróćmy też uwagę na to, czy urządzenie posiada wbudowany czytnik kart. Jest on bowiem niezbędny do oglądania programów kodowanych. Dodatkowo w tunerach, które posiadają zarówno czytnik kart jak i interfejs CI, możliwe jest używanie jednocześnie dwóch kart pochodzących od dwóch różnych operatorów.

Warto jest również zwrócić uwagę czy urządzenie posiada wbudowany twardy dysk oraz port USB. Dzięki nim możliwe jest nagrywanie, zatrzymywani i przewijanie obrazu, odtwarzanie muzyki MP3 oraz filmów zapisanych na pamięci zewnętrznej.

Do innych, ważnych kwestii zalicza się również wyposażenie tunera w cyfrowe wejście dźwięki, które umożliwia nam odsłuch w systemie Dolby Digital (który daje przestrzenny, otaczający  dźwięk). Niektóre tunery posiadają również wejście ethernet, dające możliwość korzystania z Internetu. Time shift natomiast to funkcja umożliwiająca zatrzymanie obrazu, przewijanie go podczas oglądania danego programu oraz oglądanie aktualnie płynącego obrazu.

VoD to wideo na życzenie. Niektórzy operatorzy umożliwiają swoim użytkownikom korzystanie z filmów dostępnych w specjalnej, utworzonej przez nich bazie. Dzięki temu możliwy jest łatwy i szybki dostęp do filmów, które udostępnione zostanie nam w wysokiej jakości.