-
Oferta od
osoby prywatnej
-
Stan
używane
BIOGRAFIA
Jean Harlow, a wł. Harlean Harlow Carpenter, urodziła się 3 marca 1911 roku w Kansas City, Missouri w rodzinie przedsiębiorczego dentysty. Mając 16 lat uciekła z domu, by w tajemnicy poślubić młodego biznesmena Charlesa McGrew. Przeprowadzili się do Los Angeles, gdzie podjęła pracę statystki w filmach. W 1929 roku zagrała aż w 11 filmach. Grała wszystko, od kobiety przechodzącej przez ulicę po balerinę. Tymczasem małżeństwo nie przetrwało próby czasu i zakończyło się rozwodem. Skupiła się więc na poszukiwaniu ról w filmach. Nie miała jednak do nich szczęścia, trochę lepiej było w przypadku krótkometrażówek: w "Double Whoopee" z 1929 roku Jean wystąpiła ze znanym duetem komediowym Laurel & Hardy.
Przełomem w karierze Jean okazało się spotkanie z Howardem Hughesem, który obsadził ją w swoim epickim obrazie "Aniołowie piekieł". Sukces filmu sprawił, że Jean podpisała lukratywny kontrakt z MGM i w ten sposób stała się gwiazdą. Jako zaledwie 20-letnia aktorka stała się symbolem seksu dzięki roli w "Platynowej blondynce". Kolejny sukces nie kazał czekać na siebie zbyt długo. Rok później Jean pojawiła się u boku boskiego Clarka Gable'a w "Kaprysie platynowej blondynki". W tym samym czasie drugi mąż Jean, Paul Bern, popełnił samobójstwo. Jean była na tyle załamana, że Louis B. Mayer skontaktował się z Tallulah Bankhead w sprawie zastąpienia Harlow. Jednak nie było to konieczne. Zdjęcia ukończono, a film stał się przebojem. Potem przyszły kolejne hity, takie jak "Kolacja o ósmej", gdzie Jean popisała się talentem komediowym czy "Wybuchowa blondynka" Victora Fleminga.
W 1933 roku poślubiła Harolda Rossona, ale małżeństwo rozpadło się po 8 miesiącach. W 1935 roku ponownie pojawiła się u boku Clarka Gable'a w filmie "Chińskie morza". Potem spotkali się na planach "Żona czy sekretarka" oraz "Saratoga". Harlow i Gable stali się bardzo popularnym zestawieniem filmowych nazwisk, gwarantujących sukces filmów, w których się pojawiali. Niespodziewanie podczas kręcenia "Saratogi" Jean trafiła do szpitala z powodu zatrucia. 7 czerwca 1937 roku zmarła. Miała tylko 26 lat. Kręcenie filmu dokończono z blondwłosą dublerką. Clark powiedział, że czuł się, jakby był w ramionach ducha podczas kręcenia ostatnich scen. Jak na ironię losu, śmierć Jean przyczyniła się do wielkiego sukcesu filmu.
Harlow była gwiazdą z charakterem. Potrafiła być twarda, uwodzicielska i miała duże poczucie humoru, którego media, niestety, nie umiały przekazać. Ta dowcipna dziewczyna z lśniącymi platynowoblond włosami sprawiła, że wampy - brunetki poszły w zapomnienie. Była odpowiedzią Ameryki na egzotyczne boginie ekranu z Europy. Harlean Carpenter urodziła się w Kansas w stanie Missouri. W wieku szesnastu lat poślubiła młodego biznesmena i zamieszkała z nim w Beverly Hills. Wkrótce przyjęła pseudonim Jean Harlow i zaczęła występować w w krótkometrażowych komediach (m.in. partnerując Oliverowi Hardy'emu i Stanowi Laurelowi). W 1929 roku poznała Howarda Hughesa - milionera i producenta filmowy, który zaangażował ją do "Aniołów piekieł". Film okazał się wielkim przebojem i przyniósł jej sławę. W 1932 roku podpisała kontrakt z wytwórnią MGM i zagrała w filmie "Kaprys platynowej blondynki" z Clarkiem Gable, który potem został jej serdecznym przyjacielem. W komedii "Kolacja o ósmej" parodiując blond seksbomby, dobrotliwie pokpiwała sama z siebie. Ta sztuka udała się jeszcze Marlin Monroe. Z innych jej filmów warto jeszcze wymienić: "Wybuchową blondynkę", "Dziewczynę z Missouri", "Chińskie morza", "Żonę czy sekretarkę" i "Suzy". Jej życie prywatne znacznie się różniło od wesołych ról z ekranu. W 1932 roku rozwiodła się z pierwszym mężem i wyszła za Paula Berna, jednego z dyrektorów MGM, niestety kilka miesięcy potem popełnił on samobójstwo. Kolejne małżeństwo również było nieudane. Podczas kręcenia filmu "Saratoga", zaręczyła się z Williamem Powellem. Podczas zdjęć zachorowała i zawieziono ją do szpitala. Zmarła z powodu zatrucia organizmu wywołanego przez ostre zapalnie nerek. ................... ODBIÓR TYLKO OSOBISTY