-
Oferta od
firmy
-
Stan
używane
Na sprzedaż obraz znanego czeskiego malarza Prof. Bohumil Samuel Kečíř (1904-1987) określanego mianem „The mysterious painter” „Tajemniczy malarz”. Abstrakcja. Malowany farbami olejnymi. Oprawiony w drewnianą ramę. Wymiary 98x64 cm. Podpisany u dołu i sygnowany pieczątkami z tyłu. Doskonała inwestycja. Obrazy tego artysty bardzo rzadko pojawiają się na aukcjach. Gwarantuję oryginalność przedmiotu.
Poniżej skrót życiorysu artysty z książek:
- Prof. Erich Tromayer: Bohumil Samuel Kecir (Wiedeń, 2005)
- Michel Friedrich Becker: Bohumil Samuel Kecir – Der geheimnisvolle Maler / Tajemniczy malarz (Jena, 2007)
Bohumil Samuel Kecír urodził się 3 lipca 1904 r. Jego matką jest Judith Rebecca Moritz-Kecír, ojcem jest Bohumil Otakar Kecír. W związku z przedwczesną śmiercią ojca, matka wychowuje go samotnie. Otrzymał imię Samuel na cześć swojego dziadka ze strony matki.
W latach I wojny światowej rodzina znajdowała się w wyjątkowo trudnej sytuacji materialnej, dlatego też przyjęcie do prywatnej szkoły malarstwa Ferdynanda Engemüllera w Pradze było dla młodego studenta malarstwa wielkim przywilejem. W latach 1920-1923 Kecír opanował w tej prywatnej szkole podstawowe techniki malarskie.
Odbywał wyjazdy studyjne do Włoch, Francji i Ameryki. Paryż, Montmarte wywarło sugestywny wpływ na Kecíra i jego sztukę. To tu odnalazł swój własny język malarski, gdzie po raz pierwszy zetknął się z twórczością Duchampsa, Picassa, Braquesa i Matisse’a, co bezpośrednio wpłynęło na jego twórczość. Odwiedził Wiedeń, dotarł do Afryki Północnej, a także do Afryki Środkowej, Egiptu i Tunezji.
W latach 1930-31 powrócił do Paryża, gdzie studiował w szkole artystycznej Colarossi.
W 1931 roku otwarto dwie jego wystawy – w Paryżu i Pilźnie – które nie wywołały większego odzewu. Ze względu na niepowodzenie wystaw przyjął posadę nauczyciela plastyki, aby umocnić swoją sytuację finansową.
W 1936 roku organizuje kolejną wystawę zbiorczą, a za zebrane pieniądze z nauczania zakłada własną pracownię. Choć Kecir szukał klientów także w ogłoszeniach prasowych, jego sytuacja finansowa stawała się coraz bardziej beznadziejna, nie był w stanie spłacić zaległości podatkowych i dlatego – o czym świadczy „zajęty” znaczek na odwrocie jego prac – wiele jego obrazów zostały skonfiskowane przez państwo. Utrata matki, prześladowania wojenne ze względu na żydowskie pochodzenie i niedostatki spowodowały, że popadł w ciężką depresję, która wymagała leczenia w szpitalu psychiatrycznym.
Po wojnie bliscy odkryli, że Kecir nie jest w stanie wrócić do codziennego życia „na zewnątrz” – najlepszym sposobem uchronienia go przed samym sobą i przerażającymi skutkami świata zewnętrznego, z którymi nie mógł sobie poradzić, było umieszczenie w sanatorium . (Co za niesamowite podobieństwo do losów Gábora Karinthy'ego!)
Mieszkał wśród mebli, które malował w swoim pokoju sanatoryjnym i malował do ostatnich lat. Tematem jego obrazów jest otaczające go otoczenie (martwe natury, głowy) lub wykorzystano pamiątki zebrane podczas podróży (np. serię masek inspirowanych kuchnią afrykańską). W tym czasie jego prace kupowali od niego głównie lekarze – niemal z litości. W 1987 roku w sanatorium dopadła go śmierć.