Telefoniczne urządzenia stacjonarne obejmują telefony przewodowe, bezprzewodowe oraz faksy. Pierwsze z nich powstały najwcześniej, bo jeszcze w XIX wieku. Telefony stacjonarne muszą być zamontowane w stałym miejscu. Wiąże się to z koniecznością przyłączenia do przewodu telefonu. Obecnie korzystanie z urządzeń może odbywać się w oparciu o technologię PSTN, czyli opartą na publicznej sieci telefonicznej. Można to określić mianem telefonii tradycyjnej. Druga technologia to VoIP, która oparta jest o połączenie internetowe.
Telefony stacjonarne bezprzewodowe nie muszą znajdować się w stałym miejscu. Składają się one ze stacji dokującej, podłączonej do przewodu telefonicznego oraz aparatu, z którego można korzystać w określonej strefie. Taki telefon wymaga jednak ładowania, by móc z niego korzystać. Urządzenia te są popularniejsze od telefonów przewodowych, ponieważ można ich używać nie tylko w pobliżu stacji dokującej.
Telefaksy natomiast polegają na przesyłaniu wiadomości między aparatami. Są one realizowane dzięki łączom telefonicznym. Pierwszy telefaks, zwany też faksem, zadebiutował w latach 70. XX. Te urządzenia elektroniczne głównie używane były w biurach, urzędach oraz szpitalach i są w nich obecne do tej pory.