-
Oferta od
osoby prywatnej
-
Stan
używane
Galopująca inflacja w końcu lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku zmusiła Pocztę Polską Telegraf Telefon do emisji żetonów telefonicznych, które miały zastąpić szybko tracące na wartości monety. Głównym problemem była niedostępność “średnich” dwudziestozłotówek – tyle kosztowało połączenie od 15.08.1989 – a w tym samym roku zaprzestano emisji tych monet1). Poczta zamówiła 300 mln sztuk żetonów w trzech nominałach, które wprowadzane były od połowy 1990 r. – najpierw w Warszawie, następnie w całym kraju2). Od roku 1992 wszystkie „zielone budki” były obsługiwane przez żetony typu A, B lub C, dostępne w placówkach pocztowych oraz kioskach „RUCH”-u.3)
W momencie wprowadzania do obiegu ceny żetonów były następujące4): A – 150 zł, B – 750, C – 1500, by wkrótce podrożeć dwukrotnie od lutego i czterokrotnie od czerwca 19915) (600zł za jeden “impuls”). Wtedy również ostatecznie pożegnano jednorazową opłatę za rozmowę lokalną w miejscach, gdzie nadal funkcjonowała (np. w Warszawie) – odtąd jednostka licznikowa wystarczała na 3 minuty. Żeton “B” został wycofany w ponad rok po emisji, w 1992 r.6) – powodem było podobieństwo do monety 2zł z PRL, niemalże wówczas bezwartościowej, którą automaty często błędnie rozpoznawały jako wspomniany żeton.
Żetony definitywnie wycofano we wrześniu 2001 r.7) – ich wymiana na karty telefoniczne była możliwa (ale utrudniana przez TP SA) do końca roku.
Stan zetonu widoczny na zjeciach