-
Oferta od
firmy
-
Stan
nowe
-
Tematyka
sztuka, kultura i etnologia
Jewgienij Wachtangow – co zostaje po artyście teatru?
red. Katarzyna Osińska
Instytut im. Jerzego Grotowskiego
Wrocław 2008
ISBN: 978-83-923635-6-9
liczba stron: 367
oprawa miękka ze skrzydełkami
.
Opis wydawcy
.
Jewgienij Wachtangow zazwyczaj wymieniany jest jednym tchem obok innych reformatorów teatru z początku XX wieku. Jako artysta niewątpliwie należał do największych tamtej epoki, ale w odróżnieniu od Stanisławskiego i Meyerholda, nie dążył do ujęcia swych doświadczeń w system. Skupiony na pracy studyjnej, hołdował przekonaniu, że proces przygotowania spektaklu jest sprawą intymną, że uczestniczą w nim konkretni ludzie, a zatem nie można stworzyć uniwersalnych zasad – dla wszystkich. W działalności pedagogicznej, podkreślali to wszyscy jego wychowankowie, jego największą zaletą była umiejętność dotarcia do każdego aktora z osobna, nawiązania z nim głębokiego, osobistego kontaktu
.
Spis treści
.
WSTĘP
Katarzyna Osińska Jewgienij Wachtangow: na pograniczu dwóch światów
CZĘŚĆ I
Katarzyna Osińska Jewgienij Bogrationowicz
Wachtangow (1883–1922). Kronika życia i twórczości
CZĘŚĆ II
Jewgienij Wachtangow. Teksty źródłowe
Podświadomość i aktor
Dwie rozmowy o realizmie fantastycznym
Plan „systemu” (według mnie)
Notatki z sanatorium
CZĘŚĆ III
Ślady Wachtangowa
Nadežda Lindovská Jewgienij Wachtangow i Michaił Czechow, albo Żenia i jego malutki fantom
Marie-Christine Autant-Mathieu Uczniowie, spadkobiercy, kontynuatorzy. Przypadek Wachtangowa
Béatrice Picon-Vallin Teatralność u Fomienki i Wachtangowa
CZĘŚĆ IV
Dybuk
Władysław Iwanow Ekstatyczny teatr Jewgienija Wachtangowa
Jelena Tartakowska „Dybuku, wyjdź! – Nie wyjdę!”: długie życie arcydzieła
Katarzyna Osińska Ślady Dybuka w teatrze Tadeusza Kantora
.
Nota edytorska
Noty o autorach
Wybrana bibliografia
Spis ilustracji
354 Summary
358 Indeks nazwisk