-
Oferta od
osoby prywatnej
-
Stan
używane
-
Rok wydania
1964
-
Okładka
miękka
-
Tematyka
historia, archeologia
PWN
wydanie I, Warszawa 1964
nakład 750 + 150 egz.
miękka okładka, 180 stron
stan książki bardzo dobry
z wstępu:
"Dzieje diaspory ariańskiej zasługują na szczególną uwagę i to zarówno ze względu na samych Braci Polskich i ich wkład do kultury innych krajów, jak na fakt, że była to pierwsza większa emigracja w historii naszego narodu. Kłopoty materialne egzulantów ariańskich, ich początkowa wiara w szybki powrót do ojczyzny, połączona z nadzieją na pomoc państw obcych, późniejsze asymilowanie się i wzbogacenie obcego dorobku umysłowego - wszystko to powtórzy się dwieście lat później, w dobie Wielkiej Emigracji XIX wieku.
(...)
W tym stanie rzeczy uznaliśmy za słuszne i celowe przedstawienie całości dziejów Braci Polskich w tym kraju, poczynając od momentu banicji a kończąc na połączeniu gminy polskiej z kościołem węgierskich unitarian (1784). Chodzi nam tu nie tylko o ważny zresztą epilog dziejów naszego arianizmu, ale i o pokazanie jak kształtowało się życie polskiej gminy wyznaniowej w obcym narodowo, lecz nie religijnie środowisku i czym różniło się ono zarówno od jej życia w kraju, jak i od rozwoju innych ośrodków diaspory ariańskiej, która nigdzie - poza jedynym tylko Siedmiogrodem - nie znalazła współwyznawców. Idzie również o nakreślenie jednego z ważnych rozdziałów z historii kontaktów polsko-węgierskich, a mianowicie dziejów zbliżenia opartego na jedności wyznania, które umożliwiło polskim arianom znalezienie schronienia na gościnnej ziemi siedmiogrodzkiej."