-
Oferta od
firmy
-
Stan
nowe
-
Tematyka
politologia, stos. międzynarodowe
UWAGA: KSIĄŻKA NOWA, ALE MA LAT TYLE ILE MA, WIĘC DA SIĘ NA NIEJ ZAUWAŻYĆ NIEWIELKIE ZARYSOWANIA I PRZETARCIA NA OBWOLUCIE
Historia francuskiej prawicy 1981-2007
Aleksander Hall
Konsorcjum Akademickie Wydawnictwo WSE w Krakowie, WSIiZ w Rzeszowie, WSZiA w Zamościu
Kraków-Rzeszów-Zamość 2009
ISBN: 978-83-928763-1-1
liczba stron: 592
oprawa twarda z obwolutą
Spis treści
.
Wstęp
I. STAN FRANCJI I CHARAKTERYSTYKA FRANCUSKIEJ PRAWICY W OKRESIE POPRZEDZAJĄCYM PRZEJĘCIE WŁADZY PRZEZ LEWICĘ W 1981 R.
A. Francja na progu lat 80. XX w
B. Prawica francuska przed przełomem politycznym 1981 r.
1. Gaullizm
a. Gaullizm Charles'a de Gaulle'a
b. Gaullizm po de Gaulle'u: prezydentura Georges'a Pompidou
c. Gaulliści bez przywódcy w Pałacu Elizejskim. Jacques Chirac i RPR
2. Obóz Giscarda ďEstaing: Unia na rzecz Demokracji Francuskiej
a. Giscard ďEstaing i Niezależni Republikanie
b. Unia na rzecz Demokracji Francuskiej (UDF)
C. Próby odnowy intelektualnej prawicy francuskiej na przełomie lat 70. i 80.
1. Początki odnowy liberalizmu
2. Nowa prawica i GRECE
II. POD ZNAKIEM LIBERALIZMU. PRAWICA FRANCUSKA W OKRESIE I KADENCJI PREZYDENCKIEJ FRANÇOIS MITTERRANDA (1981-1988)
A. Zwycięstwo lewicy w wyborach prezydenckich i parlamentarnych w 1981 r.
B. Reakcja RPR i UDF na rządy i program lewicy. Zwrot liberalny (1981-1984)
1. Prezydent Mitterrand i polityka rządu lewicy
2. Intelektualne inspiracje i polityczne przesłanki liberalnego zwrotu prawicy po przejęciu władzy przez lewicę
3. W politycznej konfrontacji z lewicą (od przegranej w wyborach parlamentarnych do wyborów do Parlamentu Europejskiego w czerwcu 1984 r.)
D. W perspektywie wyborów do Zgromadzenia Narodowego (lipiec 1984 — marzec 1986)
1. Front Narodowy: charakterystyka polityczna
a. Jean-Marie Le Pen
b. Zjednoczenie środowisk skrajnej prawicy
c. Program, elektorat, przyczyny sukcesu, tożsamość
2. RPR i UDF wobec perspektywy wygranej w wyborach do Zgromadzenia Narodowego
a. Strategia jedności
b. Kwestia cohabitation (koabitacji) i przywództwa na prawicy
E. Cohabitation (1986-1988)
1. Wybory do Zgromadzenia Narodowego w 1986 r. i sformowanie rządu Chiraca
2. Program rządu Chiraca. Relacje z prezydentem
3. Kampania przedwyborcza i wybory prezydenckie 1988 r
III. WOBEC NOWYCH WYZWAŃ. PRAWICA FRANCUSKA W OKRESIE II KADENCJI PREZYDENCKIEJ FRANÇOIS MITTERRANDA (1988-1995)
A. Zjawiska kryzysowe w RPR i UDE Ewolucja FN (1988-1992)
1. Wybory do Zgromadzenia Narodowego. Rząd Rocarda
2. Po przegranej: sytuacja RPR i UDF. Zmiany w FN
3. Wobec nowej sytuacji międzynarodowej (1989-1991)
B. Batalia o ratyfikację traktatu z Maastricht
C. Wybory do Zgromadzenia Narodowego w 1993 r. i rząd Balladura
1. Układ sił przed wyborami i wybory do Zgromadzenia Narodowego
2. Druga koabitacja (1993-1995)
D. Walka o prezydenturę
IV. OD PEŁNI WŁADZY DO KOABITACJI À REBOURS. PRAWICA W OKRESIE I KADENCJI JACQUES'A CHIRACA (1995-2002)
A. Okres rządu Alaina Juppégo (maj 1995 — czerwiec 1997)
1. Polityka rządu
2. Rozwiązanie Zgromadzenia Narodowego i przyspieszone wybory
B. Prawica w okresie trzeciej koabitacji (1997-2002)
1. Chirac i rząd Lionela Jospina
2. Polityczne przekształcenia na prawicy i skrajnej prawicy. Batalie polityczne, główne debaty i spory ideowe (1997-2000)
a. Od wstrząsu wywołanego wynikami wyborów do Zgromadzenia Narodowego do wstrząsu spowodowanego wyborami regionalnymi (wiosna 1997 — początki 1999)
b. Wybory do Parlamentu Europejskiego 13 czerwca 1999 r. i ich konsekwencje
c. Wydarzenia, konflikty, debaty
3. Walka o prezydenturę w wyborach 2002 r.
a. Sytuacja polityczna w okresie poprzedzającym kampanię wyborczą
b. Prezydencka kampania wyborcza. I tura wyborów
c. II tura wyborów prezydenckich
V. OD SUPREMACJI CHIRACA DO OCZEKIWANIA NA GŁĘBOKĄ ZMIANĘ. PRAWICA W OKRESIE II PREZYDENCKIEJ KADENCJI JACQUES'A CHIRACA (2002-2007)
A. Okres premierostwa Jean-Pierre'a Raffarina (2002-2005)
1. Koncentracja władzy w rękach prezydenta i jego zaufanych
2. Przydent Chirac wobec kryzysu irackiego i II wojny w Zatoce Perskiej. Odbiór przez prawicę stanowiska przezydenta
3. Na drodze do porażki prezydentury Chiraca (wiosna 2003 — maj 2005)
a. Polityka rządu Raffarina. Rywalizacja o przywództwo na prawicy
b. Sprawa ratyfikacji europejskiego traktatu konstytucyjnego
B. Rząd D. de Villepina. Batalia o prezydenturę (2005-2007)
1. Dominique de Villepin ostatnim atutem Chiraca. Odmienność wizji politycznych Chiraca i Sarkozy'ego
2. Rebelia na przedmieściach wielkich miast
3. Sprawa CPE
4. Wybory prezydenckie i do Zgromadzenia Narodowego w 2007 r
a. Prezydencki projekt N. Sarkozy'ego na tle innych propozycji
b. I tura wyborów prezydenckich 2007 r
c. Pomiędzy I a II turą (22 kwietnia — 6 maja 2007)
d. Wybory do Zgromadzenia Narodowego
VI. KONKLUZJE
Bibliografia
Indeks