1 / 1
Obserwuj
- Oferta od firmy
- Stan nowe
- Tematyka sztuka, kultura i etnologia
Hamlet Stanisława Wyspiańskiego - 2003 [Jerzy Grzegorzewski]
Seria: Scenariusze. T. 3, Rekonstrukcje - wybrane adaptacje prozy z lat 1963-2005 [Jerzy Grzegorzewski]
red . Ewa Bułhak, Mateusz Żurawski
ISBN: 978-83-63276-24-9
liczba stron: 124
oprawa miękka ze skrzydełkami
.
Opis wydawcy
.
Grzegorzewski nie przejmuje wywodu Wyspiańskiego z całym dobrodziejstwem inwentarza, przeciwnie, rozbija autorski tok myśli na wiele głosów, rozkłada na szereg postaci [...J. Co ważne, są to figury o różnym autorytecie, toteż ich kwestie bywają rozmaicie nacechowane, niekiedy zgoła kompromitujące. [...] Słowa mogą być sprawcze, stwórcze, ale słowa, „które już w szablon przeszły", stają się grobem myśli.
Podobnie bywa ze sztuką aktorską - tak obumiera teatr. Wyspiański zadedykował swego Hamleta: „aktorom polskim, osobom działającym na scenie na drodze przez labirynt zwany teatr". Dedykacja Wyspiańskiego, przedrukowana na pierwszej karcie programu teatralnego, została niejako podpisana przez Grzegorzewskiego, niemniej przedstawienie ujawnia gorzki paradoks, na który swego czasu zwrócił już uwagę Leon Schiller: „Zachodzi tragiczna różnica między tym, czego Wyspiański od aktorów żądał i czego się po nich spodziewał, a tym, czym są i byli w istocie". Grzegorzewski zjawił się w teatrze, by w ślad za Wyspiańskim (i Witkacym) uwalniać teatr od „złej" scenografii i „złego" aktorstwa [1]
Nie bardzo wiadomo, co w przestrzeni ukształtowanej przez Grzegorzewskiego jest miejscem mocnym i stanowi silny punkt odniesienia, a co pełni jedynie funkcję tła. Przestrzeń nie została w rozpoznawalny sposób zhierarchizowana czy trwale nacechowana, lecz jest wciąż przekształcana i na nowo waloryzowana, ściślej: nasz wzrok bywa przekierowywany; coś ważnego może dziać się w głębi, właśnie w tle, kontrapunktowane bliższym planem. [...] Odnosi się wrażenie tymczasowości układu i zarazem trwania niejako poza czasem. [...] „Koniec tragedii", jaki przedstawia się Wyspiańskiemu-Hamletowi po zdarciu zasłony i kolejnym uchyleniu czarnej kurtyny, to grupa martwych ciał ujęta w ramę-klatkę - upozowana w sposób, w jaki Tratwę „Meduzy" Theodore'a Gericaulta mógłby przemalować Francis Bacon.
[Zbigniew Majchrowski]
.
Spis treści
.
7 Hamlet Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Narodowym
11 Zbigniew Majchrowski, Hamlet Kurtyna
31 Jerzy Grzegorzewski, Hamlet Stanisława Wyspiańskiego
.
161 Hamlet Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Telewizji
.
167 Nota edytorska
168 Wykaz skrótów cytowanych źródeł
169 Spis ilustracji
171 Spis źródeł
174 Indeks
Skontaktuj się
FIRMA KSIĘGARSKA WIESŁAWA JUSZCZAKA
Liczba odsłon: 97
Zgłoś nadużycie
34 zł
Informacje o firmie
