Artyści niepokorni. Tom 2. Sztuka nowoczesna XX wieku
- 24 Lip 08:53
- Nr ogłoszenia: 67653032
- Dostępność: niedostępne

1 / 1
- Oferta od firmy
- Stan nowe
- Tematyka sztuka, kultura i etnologia
Artyści niepokorni. Tom 2. Sztuka nowoczesna XX wieku w przemysłowej Łodzi
Janusz Zagrodzki
Wydawnictwo Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej
Łódź 2021
ISBN: 978-83-65501-79-0
liczba stron: 712
oprawa twarda z obwolutą
.
Opis wydawcy
.
Z treści:
.
Rzeczywistość polityczna coraz silniej wkraczała w obszar sztuki. Kolejne dekady XX wieku umocniły tendencje kontrkulturowe, wywodzące się z przesłania dadaizmu i surrealizmu, potwierdzając obłudę – wydawałoby się – światłych, przepełnionych etycznymi sloganami, pozornie „uduchowionych” społeczeństw, które doprowadzały świat do barbarzyńskich zbrodni. Wielu twórców, mających za sobą doświadczenia frontowe i często obozowe, jednoznacznie opowiedziało się za łączeniem dokonań awangardy z ideologią socjalistyczną, a nawet komunistyczną. Sztuka, na równi z filozofią, niemal niedostrzegalnie dla samych twórców, stała się narzędziem w rękach partyjnych manipulatorów. Artyści „niepokorni”, sięgając do instrumentarium współczesnych im możliwości technicznych, wizualizowali myśl antywojenną, podkreślali konieczność przemian społecznych, łatwowiernie angażując się w manewry polityczne. Niemniej w latach czterdziestych, obok różnych form ekspansywnej ekspresji, z pracowni twórców najmłodszej generacji wyłonił się wielowątkowy styl, który czerpał z doświadczeń dadaizmu i surrealizmu. Dzieła, często opatrywane literackimi tytułami, w których surrealizm stopniowo tracił swoją przedmiotowość, przeobrażały się w miękką, niemal organiczną, a często liryczną „abstrakcję”.
.
O autorze
.
Janusz Zagrodzki – historyk sztuki, krytyk, autor wystaw sztuki współczesnej i tekstów krytycznych, ukończył Wydział Sztuk Pięknych UMK w Toruniu (1966), dr nauk humanistycznych UJ (1979), profesor Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi (2000); Kurator Muzeum Sztuki w Łodzi (1966–1987), wykładowca a następnie profesor PWSFTv i T w Łodzi (1970–2012), Wicedyrektor do spraw sztuki współczesnej Muzeum Narodowego w Warszawie (1987–1995), założyciel niezależnej galerii autorskiej Ślad (1978–1987). Autor wielu katalogów i książek o polskiej sztuce awangardowej, w tym m.in.: Katarzyna Kobro i kompozycja przestrzeni (Warszawa 1984); Władysław Strzemiński in memoriam (Łódź 1988); Henryk Stażewski w kręgu awangardy 1921–1933 (Lublin, Łódź 1999–2000); Stefan Gierowski (Warszawa 2005); Wojciech Bruszewski. Fenomeny percepcji (Łódź 2010); Władysław Strzemiński. Obrazy słów (Łódź 2014); Artyści niepokorni. Szuka nowoczesna XX wieku w przemysłowej Łodzi, T. 1 (Łódź 2017); Katarzyna Kobro. Problem grawitacji. Sculpture in Space (Warszawa, Łódź 2019).
.
Spis treści
.
Aleksander Rozenfeld: Poemat o mieście Łodzi
I. Krajobraz po wojnie
Miejsce awangardy
Humanizm socjalistyczny czy socrealizm?
Kubizm w pojęciu rozszerzonym
II. Komu potrzebne jest Piąte Koło? Abstrakcja i co dalej?
Na progu nowoczesności
Czym powinno być dzieło sztuki?
Ośmiu. siedmiu czy dziewięciu?
Malarstwo i poezja
III. Dekada straconych złudzeń
Permanentna kontestacja
Konfrontacje i argumenty
Sztuka narzędziem poznania
Artyści osobni
IV. Od zera do warsztatu
Granice sztuki
Kuźnia fotografii poszukującej
Warsztat Formy Filmowej — problem anty profesjonalizmu
Realność bez granic
V. Oznaczanie miejsc dla sztuki
Sztuka jako wyraz świadomości artysty
Czym stał się współczesny człowiek?
Obszar zagospodarowany wyobraźnią
Przestrzeń sztuki
Konstrukcja w procesie
VI. Czy można tworzyć dzieła, które nie są dziełami sztuki?
W obliczu nowej wojny
Jak chciałbym ujrzeć ten Dworzec Kaliski
Strategie przetrwania
Muzeum Artystów
VII. Niepokorność w czasie i przestrzeni
Zaprzeczenie uległości
Niepokorność, nonkonformizm. pozytywny nihilizm
Energia formy
.
Abstract
Bibliografia
Spis i źródła ilustracji
Indeks nazwisk
149 zł