-
Oferta od
firmy
-
Stan
nowe
-
Tematyka
sztuka, kultura i etnologia
Almanach polskiej miniatury skrzypcowej czasów romantyzmu i modernizmu. Charakter utworu muzycznego w świetle recepcji
Karolina Jarosz
Akademia Muzyczna w Krakowie
Kraków 2018
ISBN: 978-83-62743-85-8
liczba stron: 571
oprawa miękka
.
Spis treści
.
Wstęp
Cel badań
Stan wiedzy
Metodologia
Definicja przedmiotu badań
Zakres badań
Struktura
Wprowadzenie
Wokół funkcji, gatunku, ekspresji i charakteru dzieła sztuki
Funkcja dzieła
Gatunek
Ekspresja
Charakter
Wypowiedź przez miniaturę
Discordia concors
Geneza miniatury instrumentalnej i utworu charakterystycznego
Tytuły i inspiracje
Wokół stylu i techniki
I. Kompozytorzy polskich miniatur skrzypcowych
Panteon wirtuozów czasów wczesnego i dojrzałego romantyzmu
Karol Lipiński — „Wirtuoz poetyckiej improwizacji"
Apolinary Kątski — „Wybraniec Nieba"
Henryk Wieniawski — „Żar i płomień"
Twórcy i animatorzy kultury muzycznej epoki późnego romantyzmu i muzycznego pozytywizmu
Aleksander Zarzycki „Wykwintna forma"
Władysław Żeleński — „Szlachetny liryzm"
Zygmunt Noskowski „Polskość"
Roman Statkowski — „Mądrość płynąca z serca”
Emil Młynarski — „Świeżość i bezpośredniość
Różnorodne oblicza kompozytorów czasów modernizmu i neoklasycyzmu
Adam Andrzejowski — „Talent wybitny"
Ludomir Różycki — „Interpretator zewnętrznych sytuacji i obrazów”
Karol Szymanowski — „Romantyk przeniesiony we współczesność"
Grażyna Bacewicz — „Twórczość wysnuta z instrumentu”
II. Gatunki i utwory
Próba typologii
Miniatury o charakterze wirtuozowskim
Kaprys
Karol Lipiński, Kaprys op. 29 nr 3. „Trzepaczka"
Henryk Wieniawski, Kaprys La Cadenza op. 10 nr 7. „Artyzm techniki"
Grażyna Bacewicz, Kaprys polski na skrzypce solo. „Wspaniała miniatura na bis”
Miniatury o charakterze tanecznym
Polonez
Mazurek, mazur, kujawiak, oberek
Krakowiak
Tarantella
Henryk Wieniawski, Polonez koncertowy op. 4. „Animusz, szlachetny polot i wdzięk"
Apolinary Kątski, Mazurek op. 4. „Wdzięczny i błyskotliwy”
Henryk Wieniawski, Kujawiak. „Kompozycja pełna uczuć"
Henryk Wieniawski, Obertass i Le Mënëtrier op. 19 nr 1 & 2. „Drobiazgi utrzymane w polskim charakterze”
Aleksander Zarzycki, Mazurek op. 26. „Pełen polotu"
Emil Młynarski, Mazur op. 7. „Efektowny, pełen temperamentu"
Grażyna Bacewicz, Oberek. „Brawurowy, prawdziwy klejnot"
Roman Statkowski, Alla Cracovienne op. 7. „Drobny, świeży i bezpretensjonalny"
Karol Szymanowski, Tarantella op. 28 nr 2. „Roztaczająca światła egzotyczne i blaski"
Miniatury o charakterze lirycznym
Romans i melodia
Nokturn
Kołysanka
Henryk Wieniawski, Romance sans paroles [et rondo Gant] op. 9. „Rosyjski charakter"
Władysław Żeleński, Romans op. 16. „Głęboki i mroczny"
Aleksander Zarzycki, Romans op. 16. „Szerokie brzmienie skrzypiec"
Karol Szymanowski, Romans op. 23. „Bujna i obszerna liryczna projekcja"
Zygmunt Noskowski, Melodia op. 21 nr 1. „Liryczna szczerość"
Grażyna Bacewicz, Melodia. „Ściszona, intymna, pełna wewnętrznej ekspresji"
Ludomir Różycki, Nokturn op. 30 nr 2. „Subtelny"
Karol Szymanowski, Nokturn op. 28 nr 1. „Olśniewająca paleta barw"
Zygmunt Noskowski, Kołysanka op. 11. „Filigranowa i wdzięczna"
Karol Szymanowski, La berceuse ďAîtacho Enia. „Arcydzieło mrocznego liryzmu"
Grażyna Bacewicz, Kołysanka. „Pełna słowiańskiej zadumy"
Miniatury o charakterze scherzoidalnym
Scherzo
Burleska
Humoreska
Henryk Wieniawski, Scherzo-Tarantelle op. 16. „Żywe, pełne blasku i roziskrzone"
Adam Andrzejowski, Burleska. „Żart w krzywym zwierciadle"
Grażyna Bacewicz, Humoreska. „Niepowierzchowna"
Miniatury o charakterze mimetyczno-narracyjnym
Poemat, legenda, obraz
Henryk Wieniawski, Legenda g-moll op. 17. „Niezwykła i tajemnicza; najdoskonalszy wyraz lirycznej inwencji kompozytora"
Karol Szymanowski, Źródło Aretuzy op. 30 nr 1. „Synteza dwóch światów”
Grażyna Bacewicz, Witraż. „Zwiewny, rozkołysany, pełen secesyjnych ornamentów i barw"
III. W stronę idiomatyki
Elementy konstrukcyjne: forma i struktura
Tonalność
Faktura
Środki wykonawcze i wyrazowe
Artykulacja
Ornamenty
Rejestry i ambitus
Didaskalia agogiczno-ekspresywne
Idiomatyka polskich miniatur skrzypcowych
Uogólnienia i post scriptum
.
Summary
Bibliografia i wykazy (wybór)
Aneks 1. Dokumentacja: rozmowy ze skrzypkami i pedagogami
Rozmówcy i aspekty
Próba podsumowania wypowiedzi
Rozmowy
Antoni Cofalik: „Miniatura ma konkretną treść muzyczną i zdecydowany charakter"
Kaja Danczowska: „Miniatura to łza, w której odbija się cały świat"
Teresa Głąbówna: „Miniatura to ‘malarska «pigułka»"
Krzysztof Jakowicz: „Miniatury muzyczne są jak krótka myśl «haiku».
Tutaj zawarte jest właśnie to «sedno» muzyki"
Konstanty Andrzej Kulka: „Recital skrzypcowy ukazujący skrzypka jako artystę w pełni ukształtowanego musi zawierać miniatury"
Wiesław Kwaśny: „Bez miniatur nie da się żyć instrumentaliście"
Bartłomiej Nizioł: „Miniatury można porównać z przebojami muzyki pop"
Piotr Pławner: „Miniatura to utwór .«mini» o zróżnicowanym charakterze"
Roman Reiner: „Miniatura to krótka opowieść muzyczna o swoistej narracji"
Mieczysław Szlezer: „Miniatury są utworami o wysokim poziomie artyzmu”
Adam Walaciński: „Miniatura jest gatunkiem popularnym, wyróżniający się zwartą formą"
Aneks 2. Rejestr wybranych polskich miniatur skrzypcowych skomponowanych przez kompozytorów polskich urodzonych w latach 1728-1928
.
Indeks osób