1 / 1
Obserwuj
- Oferta od firmy
- Stan nowe
- Tematyka sztuka, kultura i etnologia
Adolf Chybiński – Ludwik Bronarski. KORESPONDENCJA 1922–1952. T. II: 1941–1952
oprac. Małgorzata Sieradz
Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk; Liber pro Arte
Warszawa 2022
ISBN: 978-83-66519-52-7
liczba stron:123
oprawa miękka
.
Opis wydawcy
.
Polski muzykolog Ludwik Bronarski nie jest postacią zupełnie zapomnianą, choć dziś może zbyt rzadko przywoływaną w dyskursach naukowych. Jako autor jednej z fundamentalnych monografii chopinowskich – Harmoniki Chopina (Warszawa 1935) – wszedł do ścisłego grona twórców polskiej chopinologii i najważniejszych chopinologów swojej generacji w Europie. W środowisku polskim w krótkim okresie przełomu lat dwudziestych i trzydziestych dał się poznać jako autor kilkunastu wyrastających ponad przeciętność artykułów, rozpraw, komunikatów, oraz licznych wnikliwych, krytycznych recenzji. W drugiej połowie lat trzydziestych wraz z Bronisławą Wójcik-Keuprulian, Józefem Turczyńskim i pod patronatem Ignacego Jana Paderewskiego rozpoczął edytorskie prace nad wydaniem Dzieł Wszystkich Fryderyka Chopina, które kontynuował także po wojnie, od roku 1953 całkowicie samodzielnie.
.
Obecność Bronarskiego w polskim piśmiennictwie muzycznym poczynając od końca trzeciej dekady XX w. być może nie byłaby tak widoczna, gdyby nie wielka atencja i uznanie, jakimi otoczył go od początku jego drogi naukowej Adolf Chybiński, szef katedry muzykologii na lwowskim Uniwersytecie Jana Kazimierza, a od roku 1945 na Uniwersytecie Poznańskim, a przy tym twórca i redaktor naczelny "Kwartalnika Muzycznego" i "Polskiego Rocznika Muzykologicznego", pierwszych polskich czasopism muzycznych o charakterze stricte akademickim. Na łamach tych czasopism ukazała się większa część międzywojennych studiów i rozpraw Bronarskiego i jego liczne recenzje.
.
Historia trzydziestoletniej znajomości Adolfa Chybińskiego i Ludwika Bronarskiego, a przy okazji historia trzech dekad kształtowania się, a potem odradzania polskiej muzykologii – działalności ośrodków uniwersyteckich, czasopiśmiennictwa muzykologicznego, instytucji środowiskowych, formalnych i nieformalnych relacji między członkami tego niewielkiego środowiska – spisana została na kartach blisko czterystu listów słanych z Polski i ze Szwajcarii w l. 1922–52. Niniejszy tom obejmuje lata 1941–52, na które złożyły się dwa odmienne między sobą i wobec minionego dwudziestolecia międzywojennego okresy – lata II wojny światowej i powojennej odbudowy kraju z realiami socrealizmu w tle.
.
Z pierwszych listów tego okresu pisanych przez Chybińskiego dowiadujemy się o zniszczeniach i rabunku, jakie jeszcze z początkiem wojny dotknęły Zakład Muzykologii Uniwersytetu Jana Kazimierza, o tym, jak przez ten czas toczyły się losy profesora, jakie prace kontynuował, jakie nowe projekty rozpoczął (m.in. finalizował drugą część monografii Mieczysława Karłowicza, pisał artykuły na temat Karola Szymanowskiego, kończył pracę o muzyce ludu polskiego na Skalnym Podhalu, notował swój pamiętnik i dziennik, nadal przygotowywał materiały do edycji dla serii Wydawnictwo Dawnej Muzyki Polskiej). Już po wojnie wrócił zarówno do dydaktyki, jak i swych wcześniejszych doświadczeń redaktorskich w "Kwartalniku Muzycznym". Na kartach pisma słanych w drugiej połowie lat czterdziestych odnajdujemy obraz zmieniającego się pejzażu polskiej muzykologii budowanej z dużym udziałem przedstawicieli nowego pokolenia badaczy.
.
W tym samym czasie w bezpiecznym Fryburgu Ludwik Bronarski z uwagi na ograniczenie dostępu do źródeł archiwalnych i zasobów z zagranicznych bibliotek musiał nieco ograniczyć prace nad edycją serii Dzieł Wszystkich Fryderyka Chopina, pisał natomiast więcej artykułów popularnych. W latach wojny zaangażował się też w pomoc Polakom na uchodźstwie, pomoc żołnierzom internowanym na terenie Szwajcarii, czy żołnierzom w obozach jenieckich. Już po wojnie publikował znacznie mniej, skupiając się przede wszystkim na kontynuowaniu prac nad edycją chopinowską.
.
Wykorzystano źródła przechowywane w czterech archiwach:
tzw. "Cymelia biblioteki PWM" zdeponowane w Bibliotece Jagiellońskiej, zawierające materiały z prywatnego Archiwum Adolfa Chybińskiego (pochodzące z okresu przed opuszczeniem przez profesora Lwowa w roku 1944,
zespół listów od Adolfa Chybińskiego do Ludwika Bronarskiego przekazany za pośrednictwem Anny Porębowiczowej do archiwum Chybińskiego w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu,
Archiwum Rodziny Bronarskich przechowywane w Polskiej Misji Katolickiej w Marly (Szwajcaria), a także (jako źródła uzupełniające wykorzystane w komentarzach)
listy zachowane w zasobach Fondation Archivum Helveto-Polonicum we Fryburgu. Ponadto bezcenne jako uzupełnienie edycji okazały się pisma osób z bliskiego kręgu znajomych i współpracowników Chybińskiego i Bronarskiego – Tadeusza Ochlewskiego i innych członków Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Muzyki i Towarzystwa Wydawniczego Muzyki Polskiej, Bronisława Romaniszyna, Zofii Lissy, Stefanii Łobaczewskiej, Józefa Michała Chomińskiego, Zygmunta Estreichera. Szczególne miejsce zajęły listy od i do syna Profesora, Józefa Mieczysława, dołączone w Aneksie.
.
Przedstawiona korespondencja jest rzadkim i jednocześnie przebogatym źródłem wiedzy nie tylko o relacji, jaka łączyła obu muzykologów, lecz także o pierwszych dekadach istnienia polskiej muzykologii i historii działalności głównych postaci środowiska.
.
Spis treści
.
Wstęp
Lwów
Chybinski — kontynuacje prac, nowe projekty
Straty wojenne — dobra uratowane
Fryburg
Jozef Mieczyslaw
Poznan
„Kwartalnik Muzyczny"
Chybinski, Bronarski i Chopin
Tarry
Pro memoria
.
Korespondencja 1941-1952
1941-1944
1945 1946
1947
1948
1949
1950
1951-1952
.
Aneks. Listy od i do Jozefa Mieczysława Chybińskiego w Bibliotece Uniwersyteckiej w Poznaniu
.
Literatura przedmiotu
Indeks osobowy
Summary
Skontaktuj się
FIRMA KSIĘGARSKA WIESŁAWA JUSZCZAKA
Liczba odsłon: 130
Zgłoś nadużycie
54 zł
Informacje o firmie
